از جنایات آینده در کانادا تا عصر جدید فیلمسازان کره ای | مروری بر به ۳ فیلم جشنواره کن – بلاگی ها
از جنایات آینده در کانادا تا عصر جدید فیلمسازان کره ای | مروری بر به ۳ فیلم جشنواره کن – بلاگی ها
بلاگی ها : دیوید کراننبرگ، کارگردان کانادایی، دوباره با جدیدترین فیلم خود با عنوان «جنایات آینده» به کن بازگشته است. در این فیلم بازیگرانی نظیر ویگو مورتنسن، لئا سیدو و کریستن استیوارت که اغلب در فیلم‌های کراننبرگ بازی می‌کنند، ایفای نقش کرده‌اند. کراننبرگ در این فیلم رازآلود، یکی از دشوارترین لحظات ادوار بشر در کره زمین را در زمانی که انسان ناگزیر به تغییر ساختار بیولوژیک خود به‌منظور انطباق با دنیای مصنوعی و شیمیایی اطراف خود می‌شود، روایت کرده است. به گزارش ایندی وایر، دیوید کراننبرگ در فیلم اخیر خود آینده نزدیک بسیار ترسناکی را به‌تصویر کشیده است.
ویگو مورتنسن و لئا سیدو در این فیلم در نقش ۲ستاره هنرهای نمایشی ظاهر شده‌اند که تحول و دگردیسی اندام انسانی را در نمایشی پیشگامانه در معرض دید عموم می‌گذارند. این نمایش‌ها توجه کریستن استیوارت را که در نقش بازرس نهاد ملی «ثبت اندام‌های انسانی» فعالیت می‌کند به‌خود جلب کرده است. با تحقیقات وی، ماموریت این دو ستاره هنرهای نمایشی مشخص می‌شود؛ نمایش به‌کارگیری شیوه‌های خاص در پیوند اعضا که به ورود انسان به فاز جدیدی از تحول و دگردیسی می‌انجامد. در تریلری که پیش از نمایش این فیلم در جشنواره کن انتشار یافته به‌وضوح چندین‌بار این جمله هشدارآمیز درباره آینده تکرار می‌شود که اکنون زمان دیدن نیست، زمان حرف نزدن و گوش دادن است. کراننبرگ فیلمنامه فیلم «جنایات آینده» را ۲۰سال قبل نوشته بود. او در دوران اوج همه‌گیری کرونا به توصیه رابرت لانتوس، تهیه‌کننده سینمایی، دوباره این فیلمنامه را مورد بازبینی قرار داد. فیلمبرداری این فیلم نیز در تابستان گذشته در یونان انجام گرفت.
تصمیم وداع
پارک چان ووک که در هفتادوپنجمین دوره جشنواره کن با فیلم «تصمیم وداع» در بخش رقابتی حضور یافت پیش‌تر با فیلم «اولد بوی» و در زمان ریاست کوئینتین تارانتینو بر هیأت داوران بخش رقابتی جشنواره کن در سال۲۰۰۴ توانست جایزه بزرگ این جشنواره را از آن خود کند. او در سال۲۰۰۹ نیز با فیلم ترسناک «تشنگی» به کن بازگشته بود. این بار پارک چان ووک در فیلم «تصمیم وداع» داستانی پلیسی و کارآگاهی پیچیده‌ای را روایت می‌کند. یک کارآگاه به صحنه مرگ مردی فراخوانده شده که از ارتفاعات کوهستانی به پایین افتاده است.
در این پرونده ۳احتمال می‌رود: اول، او در زمان صعود گامی به اشتباه برداشته و به‌طور تصادفی سقوط کرده، دوم، او خودکشی کرده است و سوم اینکه فردی او را از بالا به پایین پرت کرده است. کارآگاه مسئول این پرونده همسر مرد متوفی را برای شناسایی جسد او دعوت می‌کند. با دیدن این زن، کارآگاه متوجه چیز عجیبی در این زن می‌شود، اما او دقیقا نمی‌داند چیست. تعداد دیگری از کارآگاهان مرتبط با این پرونده نیز به این زن مشکوک شده‌اند. کارآگاه مسئول این پرونده به مرور اما به این زن احساس عاطفی پیدا می‌کند و این مسئله باعث می‌شود که او به‌طور همزمان به این زن هم شک داشته باشد و هم علاقه عاطفی پیدا کند.
همیشه جوان (تئاتر آمندیه)
والریا برونی تادشی در فیلم جدید خود با عنوان «همیشه جوان» داستان گروه جوانی را دنبال می‌کند که در امتحان ورودی تئاتر امندیه در شهر نانتر فرانسه که ریاست آن را زمانی پاتریس شرو برعهده داشت، پذیرفته می‌شوند. پاتریس شرو ازجمله بزرگان تئاتر و سینمای فرانسه بود که به استعداد و توانایی‌های بازیگران سخت باورمند بود. او به‌طور ویژه به رابطه اسطوره‌ای میان بازیگران تئاتر و سینما با شخصیت‌هایی که نقششان را ایفا می‌کردند، اعتقاد داشت. به گزارش هالیوود ریپورتر، والریا برونی تادشی که خود یک بازیگر فیلم است، در پنجمین فیلم خود با عنوان «همیشه جوان» به رویدادهای مرتبط با دورانی که پاتریس شرو ریاست تئاتر آمندیه را عهده‌دار بود، می‌پردازد. این نخستین فیلم شخصی برونی است؛ چراکه خود زمانی از دانشجویان این تئاتر بوده و برای نخستین‌بار به‌عنوان بازیگر در فیلم «هتل فرانسه» به کارگردانی پاتریس شرو در سال۱۹۸۷ نقش‌آفرینی کرده است. والریا برونی تادشی در این فیلم به این مسئله می‌پردازد که چگونه می‌توان بدون گرفتار شدن در دام نوستالژی یا ارائه غیرصادقانه خاطرات قدیمی دوباره به گذشته نگریست. درواقع او در این فیلم به این مسئله اشاره دارد که نزدیک بودن به مکان و زمان وقوع رویدادهایی در گذشته، عملا می‌تواند به‌عنوان شمشیری دو لبه عمل کند. داستان این فیلم درباره ۴فردی است که در سال‌های پایانی دهه۱۹۸۰ در امتحان ورودی یکی از مدارس معتبر بازیگری شرکت می‌کنند. زندگی آنها پس از شرکت در این امتحان وارد دوره جدیدی از بروز احساسات، عشق و در نهایت تراژدی می‌شود.
